30. Przeszczep

Liam
Moja Cass po przeszczepie szpiku została przeniesiona do izolatki, nie mogłem jej dotknąć, pocałować tylko przez szybę mówić jak bardzo ją kocham. Brakowało mi jej śmiechu, obecności w domu. Dobrze, że jej stan się już poprawiał.

 Został już tylko tydzień do świąt i dzisiaj Cassi miała kontrolne badania. W napięciu czekamy na lekarza w jego gabinecie. W końcu się pojawił.
- Więc mam pani wyniki.- oznajmił na wstępie.- Nie widzę przeciwwskazań aby wróciła pani do domu. Zostanie jeszcze kwestia końcowego leczenia.
- Tak?
- Chemia i przeszczep bardzo pomogły, ale przy białaczce można spodziewać się wszystkiego. Wypiszę pani specjalne leki, tylko mają one całkiem sporo efektów ubocznych.
- Jakich?
- Po nich zajście w ciążę jest praktycznie nie możliwe.- odpowiedział na moje pytanie a Cass głośno wypuściła powietrze.
- Nie doszłam tak daleko aby się teraz poddać, na prawdę nie ma nic innego?
- Przykro mi.
- Cass twoje zdrowie jest ważniejsze.- stwierdziłem ściskając jej rękę.
- Ale Liam... Przecież ty chcesz mieć dzieci, a ja może nigdy nie będę mogła ci tego dać.
- No i co, nie mam zamiaru odchodzić tylko dla tego. Kocham cię.
- Dobrze.- zgodziła się.- Kiedy dostanę wypis.
- Za chwilę.
Cassidy
Nareszcie w domu, a raczej pod domem. Liam z bagażnika wyjął moją torbę i trzymając się za ręce weszliśmy do środka. 
- NIESPODZIANKA !!- krzyknęli wszyscy.
Zostałam wycałowana, wyściskana za wsze czasy. Byłam też strasznie zmęczona. Gdy moja impreza powitalna trwała w najlepsze ja poszłam na górę. Usiadłam na łóżku w pokoju Liama i po prostu się rozpłakałam. Wszystkie nagromadzone we mnie emocje wyszły na wierzch. Przez trzy miesiące bycia silną miałam dość, serdecznie dość. Poczułam jak ktoś mnie przytula.
- Piękna co jest?- tym kimś był Zayn.
- Czemu to wszystko zawsze się mi przytrafia? Czemu w końcu nie mogę być szczęśliwa? 
- W każdej sytuacji jest coś dobrego. Wiesz, że Liamowi na prawdę tobie zależy i na końcu tego okresu będziecie szczęśliwi. Znowu pomału wszystko się układa. Za parę lat będziecie siedzieć i patrzeć jak się bawią wasze dzieci.- powiedział, a ja jeszcze bardziej zaczęłam płakać.
- Tylko, że tych dzieci nigdy może nie być. 
- Nie martw się tym.- przytulił mnie mocniej, a ja dalej płakałam.
Obudziłam się, zamiast na podłodze leżałam na łóżku. Wtulona w Zayna. Wstałam z łóżka i poszłam do łazienki. Potargane włosy i oczy czerwone od płaczu. Wyglądałam wręcz strasznie. Odkręciłam wodę pod prysznicem i zaczęłam się rozbierać. Weszłam pod strumień gorącej wody. Czułam się jakoś lepiej, może potrzebowałam sobie popłakać. Wyszłam spod wody, szczelnie owinęłam się puchatym ręcznikiem i poszłam sobie bo jakieś ciuchy. Wzięłam ciuchy i czystą bieliznę, z powrotem wróciłam do łazienki. Założyłam bieliznę i przyjrzałam się swojemu odbiciu w dużym lustrze. Strasznie schudłam. Złożyłam wybrane ciuchy czyli podarte jeansy, białą bokserkę i czarny sweter. <klik>. Wysuszyłam włosy i wyszłam z łazienki. Zayn dalej smacznie spał, chyba bo nagle się odezwał.
- Kocham cię Nati.- on spał.
- Przekażę.- zaśmiałam się.
Zeszłam na dół zastanawiając się gdzie spał Liam jak ja z Zaynem. Zeszłam na dół, w salonie panował całkiem niezły bałagan. Liam spał na kanapie. Okryłam go kocem i poszłam do kuchni, gdzie była Natalia i Monika. Ta pierwsza patrzyła na mnie gniewnie.
- Cześć.- przywitałam się.
- Hej.- odezwała się Monia. Nati wyszła ze złością z kuchni.
- Coś się stało?- zapytałam przyjaciółkę.
- O ile pamiętam masz swojego chłopaka, to czemu przystawiasz się do Zayna.- warknęła. 
- Zayn jest tylko moim przyjacielem, nawet nie wiem o co chodzi.
- Li śpi w salonie, a ty z Zaynem.
- Tak spałam z Zaynem w jednym łóżku, rozmawialiśmy zasnęłam. Słabo go znasz on by cię nie zdradził, właśnie gada do poduszki że cię kocha.- wściekła wyszłam z kuchni.- Idę do taty.
Oznajmiłam i wyszłam. I tyle po wspaniałym humorze. weszłam do domu i od razu skierowałam się do kuchni bo byłam głodna. O mało nie padłam widząc moich rodziców całujących się. Gdy mnie tylko zobaczyli odskoczyli od siebie. 
- Nie przeszkadzajcie sobie ja jestem tylko głodna.- z lodówki wzięłam produkty na kanapki i zaczęłam robić sobie śniadanie. Z gotowymi kanapkami i szklanką soku poszłam do swojej samotni. Zjadłam moje śniadanie, wzięłam gitarę do ręki i zaczęłam grać.

Nigdy sobie nie wyobrażałam, że mogę czuć coś w ten sposób

Zawsze coś lepszego, aby dodać siły 

Ale czasy się zmieniają

Kiedy słyszę, jak wołasz moje imię

I czuję się jak w niebie

Kiedy się uśmiechasz moje serce szaleje

Zawsze chciałam być tu dla ciebie

Jesteś słowami w moim śnie

Czuję się jak w niebie

Prawdopodobnie obok ciebie, jesteś moją podporą moim miejscem

I za każdym razem, gdy cię przytulam wiem, że nikt nie dotyka w ten sposób

Nie dzielimy się uczuciami, nikt nie może zająć twojego miejsca

I czuję się jak w niebie

Kiedy się uśmiechasz

Zawsze chciałam być tu dla ciebie

Jesteś słowami w moim śnie

Czuję się jak w niebie

Jesteś powietrzem, którym oddycham

Jesteś moim aniołkiem, kiedy śpię

Jesteś słońcem w czasie gorszych dni

I jestem taka dumna, że nadal jestem wolna

Zawsze chciałam być tu dla ciebie

Jesteś słowami w moim śnie

Czuję się jak w niebie

- Piękna piosenka.- odwróciłam się i zobaczyłam Liama.

- Nie gniewasz się?- zapytałam odkładając gitarę.

- Za co kochanie?

- Za Zayna.- odpowiedziałam patrząc mu w oczy. 

- Potrzebowałaś z nim porozmawiać, jesteście przyjaciółmi i ja to jak najbardziej rozumiem.

______________________________________________________

Mam dzisiaj jakiś dobry dzień, napisałam rozdział na kolejnym blogu. Mam nadzieję, że się wam spodoba. Mile widziane komentarze.